بسیار ناراحت و متاثرم واقعا نمیدانم از کجاشروع کنم و اوج غم مواج درسینه ام را با کدام واژه بیان نمایم .
اما آنچه مهم است که من یک پدر و یک شوهر ایرانی ام و حق دارم مطابق با قانون مقدس جمهوری اسلامی ایران بامن رفتار شود و بدیهی ترین حق وحقوق اجتماعیم رعایت شود.
واقعا نمیدانم خطاب به چه مقامی باید بنویسم ولی میدانم که دردمند مثل من دراین شهر فراوان است وخوشحال خواهم شدکه دردمندان جامعه بدانند تنهانیستند چرا که منهم درسینه خود دلی دارم که بیاد آنان میتپد.
من یک کارمندم وازطرح تکریم هم مطلعم وخداوارباب رجوع هایم میدانندکه چگونه درخدمت مردم هستم ولی دریک روزگرم تابستانی 29/5/85همسرم که مادر3فرزند12و7و4ساله  میباشددرقائمشهرشدیدادچاردردشده باهزارگرفتاری به بیمارستان رازی رسیدم ،ساعت5/6غروب بودکادرایستگاه پرستاری سریعانسبت به تزریق سرم وآمپول ضددردوآزمایشهای مربوطه اقدام نمودندکه واقعاجای تقدیردارد امابجهت عدم کاهش دردازناحیه شکم پزشک دستورانجام سونوگرافی رادادکه بیمارستان رازی انجام نداد.
ساعت50/8شب سریعابیماررابه شهرساری منتقل کردم درساعت20/9دقیقه شب بیمارستان بوعلی ونیمه شعبان ازپذیرش بیماروانجام سونوگرافی خودداری کردند.
ساعت40/9دقیقه بیمارستان مهرهم جواب ردداد.حال همسرم بسیاربدبودتلفنی بااورژانس بیمارستان امیرمازندرانی صحبت کردم وباجواب منفی آنهامواجه شدم عنان اختیارازدستم گرفته شددیگرقادربه رانندگی نبودم مایوس بطرف قائمشهرحرکت کردم بادنیایی ازغم واندوه که چرابایددرمملکت خودم وشهرخودم اینقدرموردبی احترامی قراربگیرم ماشین راکنارجاده پارک کردم وملتمسانه خدایم راصدازدم وازاوخواستم که همسرم رادراین جامعه که هیچ کس به فکرکسی نیست بمن وبچه هایش برگرداندوبه دامن اطهرحضرت زهرا(ع)وابوالفضل العباس(ع)متوسل شدم وسرانجام راس ساعت20/10دقیقه شب باکاهش نسبی دردمجددا به بیمارستان رازی رفتم وپزشک مربوطه بااظهارتاسف ازفقدان امکانات به تجویزنسخه پرداخت والحمدلله حال همسرم روبه بهبود است اماآنچه که مراناراحت میکند وضعیت تاسف بارشبکه درمان ست.
خطاب من به وجدانهای بیداراست ازوزیرگرفته تاتانگهبانی بیمارستانی که مرازجنس خودنمیداندوسرنوشت 3فرزندومن برایش معناندارد.
آیااین وضعیت سرسام آورکه شرح داده شد برای اثبات فقدان کارآمدی نظام درمان استان کافی نمی باشد؟واقعااگراتفاق بدتری درانتظارهمسرم بودروز30/5/85چه کسی باید پاسخگومیشد؟چرابه اشکهای من بعنوان یک پدردر5بیمارستان رسمی استان توجهی نشد؟آیاروسای این بیمارستانهااگربرای همسرانشان اتفاق می افتادبازهم انجام سونوگرافی ممکن نبود؟آیابایدقدرت داشت تادرسایه آن همه جاادمی راتحویل بگیرند؟ماکه به غیرازخداوائمه(ع)نه پول ونه شهرتی داریم حق حیات نداریم؟منشوردرمان که دربیمارستان هانصب شده است آیاواقعاشعارنمی باشد؟وچرابامردم(بنده)مثل حتی یک سیاهپوست هم که ازتبعیض نژادی درغرب رنج میبردرفتارکردند؟چراچراوچرا؟واینجاست که میپرسم واقعاچه کسی پاسخگوست؟
فریبرزقلی زاده